คำสอนของพระภูมีที่แม่ชีเมี้ยนนำมา หลวงพ่อนิพนธ์มักกล่าวเสมอว่า พูดคราใด ย่อมเสียดแทงหัวใจ ยิงปุทะลุเป้า
เพราะคำสอนที่ให้มองผิวเผินย่อมเสมือนการติเตียน ดุด่า ตลอดทางเดิน หาคำชมไม่มีเลย
คนชอบจึงมีน้อย คนทำยิ่งน้อยใหญ่
ดั่งเช่นหมวดสมุนไพร ก็ฟังมาแต่ผู้อื่น ว่ามีฤทธ์อย่างนี้อย่างนั้น ช่วยได้ พกพาความหวังมาเต็มล้น ไม่สนใจอะไรเลย เอาแต่ใจตนว่า สมุนไพรดีจริง กินแล้วต้องหาย
หากแต่เราอยากให้พิจารณาในสิ่งทีทหลวงพ่อนิพนธ์สอน ก็สมุนไพรของพระภูมีที่แม่ชีเมี้ยนนำมา ก็ไม่ได้มีอะไรที่วิจิตรพิสดารมากนัก
ดูอย่างสมุนไพรมะพร้าว มีส่วนประกอบ ขิง ดีปลี พริกไทย กระเทียม และเกลือ มีอย่างใดที่ทุกคนไม่ได้ทานในชีวิตประจำวันบ้างเล่า ไม่มีเลย
บางท่านอาจจะว่า เป็นที่ส่วนผสม ไม่รู้สัดส่วน ก็สมุนไพรตำรานี้ สัดส่วนนี้ ถ้ำกระบอกก็มี สำนักที่แตกออกไปก็มี แล้วทำไมใช้ไม่ได้เล่า
ยิ่งไปกว่านั้น แม้นจะทำมาจากหม้อเดียวกัน ทานเหมือนกัน ป็ให้ผลไม่เหมือนกัน
อะไรเป็นตัวกำหนดผล
หลวงพ่อนิพนธ์ จึงชี้อุปมาให้เห็นชัดขึ้น การทานสมุนไพร เหมือนการทานข้าว ที่แม้นจะหุงหม้อเดียวกัน บางคนทานแล้วให้คุณค่า มีกำลัง หากแต่บางคนทาน กลับเกิดการแพ้ ฉันใดฉันนั้น
ตัวกำหนดผล คือ อำนาจกรรม แลอำนาจธรรมนั้นเอง
หลวงพ่อนิพนธ์อรรถาธิบายว่า ในปากคนเรา แม่ชีเมี้ยนสอนว่า จะมีเขี้ยว ๒ อัน คือเขี้ยวกรรมดี แลเขี้ยวกรรมชั่ว ที่เมื่ออาหารผ่านมา ก็จะกำหนดคุณแลโทษไปตามกรรม จึงไม่แปลกคนจนเก็บของกินจากถังขยะ ก็ไม่เป็นโรค
คนที่อนามัยจัด ต้องฆ่าเชื้อทุกสิ่งอย่าง รักษาสุขอนามัยตามหลักสักฉันใด เมื่อกรรมมาถึง อาหารมันก็เป็นพิษ
การมามูลนิธิ หลวงพ่อนิพนธ์จึงบอกว่า หากมาเพื่อสมุนไพร การมาก็ได้น้อย น่าเสียดาย
เพราะปัจจัยที่มีผลแก่ชีวิต แลยังผลให้สมุนไพรมีฤทธ์ คือ ธรรมต่างหาก
มาหาแม่ชีเมี้ยน หาพระพุทธเจ้า เพื่อเอาธรรม ไปนำตน แล้วได้สมุนไพรเป็นของแถม
ความพ่ายแพ้ของมนุษย์ที่ไม่มีวันรักษาโรคตายได้ หลวงพ่อนิพนธ์ชี้ให้เห็นว่า ไม่ใช่หายาสู้โรคไม่ได้ หากแต่เป็นเพราะการไม่สามารถหักด่านของร่างกาย ให้เข้าถึงโรคได้ต่างหาก
โลกนี้จึงไม่มียารักษาโรคตายใดๆ ได้เลย
แม้นสมุนไพรจะสามารถทะลุทะลวงได้ถึงโรค แต่สุดท้ายไม้เด็ดของกรรมในการพิชิตมนุษย์นั่นคือการเปลี่ยนรูปกรรมที่ปรากฎ
เราท่านอาจโชคดี ไม่ทำอะไรเลยทานสมุนไพรอย่างเดียว หายโรคมะเร็งได้ แต่กรรมยังอยู่ ก็เป็นโรคอื่นแทนขึ้นมาได้ หรือให้เร็วหน่อย แปลงเป็นอุบัติเหตุมาดับเลย ก็เรียกว่าช่วยตนไม่สำเร็จเช่นกัน
ทางเลือกสมุนไพรของพระภูมีที่แม่ชีเมี้ยนนำมา จึงสรุปให้เห็นว่า เสมือนไม้ไผ่ลำเดียว นั่นคือ หากเราท่านไม่เอาคำสอนของพระโคดม ที่หลวงพ่อนิพนธ์หยิบยกมาให้ เราท่านจะเดินไปอย่างไรหนอ จะมีก็แต่มาฉ้อศาสนา มาหลอกทานสมุนไพร ดีแล้วก็กลับไปทำเหมือนเดิมอีก ไม่คิดจะเอานิสัยธรรมใดๆมานำตน ลดกิริยาบางสิ่งบางอย่างบ้างเลย ท้ายสุดก็ไปไม่รอด
เราท่านแน่มาจากไหน คนห่มผ้าเหลือง ที่ว่าเคร่ง ยังหนีโรคไม่พ้น เราท่านที่บรรเลงตามนิสัยเต็มที่ ทานไปก็เสียเวลาเปล่า ผลแพ้ชนะเห็นกันอยู่
สัปดาห์ที่ผ่านมา มีคนไข้มะเร็งกลับมามูลนิธิอีกครั้ง หลังจากการมาฟื้นฟูตัวในครั้งแรกด้วยสถาพร่อแร แรงแม้แต่เดินยังไม่มี พอแข็งแรง มีกำลังวังชา เธอบอกมาไม่ได้ตอนนี้มีงานรออยู่ เงินมหาศาล ไม่มีเวลา วันนี้เธอกลับมาอีกครั้ง หลังจากห่างหายไปเป็นปีๆ พร้อมกับร่างผอมและดำ พร้อมคำพูดหนูแย่แล้ว
หากท่านเป็นคนตัดสินความ คนเยี่ยงนี้ ควรรับผลเยี่ยงใด
มาถึง วิทยากรบอกให้เดินเลยโรค อย่าไปใส่ใจมาก ทานสมุนไพรไป ทิ้งยาเคมี วันนี้เราอยากบอกท่านว่า ให้เดินเลยสมุนไพร อย่าใส่ใจมากนัก มีก็ทาน หากแต่มุ่งเข้าเป้า สิ่งที่ช่วยตนได้ ที่หลวงพ่อนิพนธ์สอน นั่นคือธรรม หรือ นิสัยพระพุทธเจ้า ที่ควรแสวงหามานำตน
มูลนิธิกำลังปรับโหมดไปหาของจริง แก่นแท้ที่ชวยชีวิตเราท่าน นั่นคือ ธรรมคำสอนของพระภูมี ที่แม่ชีเมี้ยนนำมา
โรคที่ว่าตายแน่ หลวงพ่อนิพนธ์กล่าวเสมอ หากใช้การปฏิบัติธรรม และทำได้ แลยังไม่สิ้นอายุขัย รับรองว่า มาร้อย ทำได้ทั้งร้อย ก็รอดทุกตัวคน
ขอย้ำ ไม่เอาธรรมมานำตน เริ่มตามที่หลวงพ่อนิพนธ์ชี้ คือความสงบ รักษากรรมฐาน ในห้องสวดมนต์ กระโจมแลเวลารับยา แล้วไซร้ การมาก็เสียเปล่า อย่างดีก็แค่ยืด หลอกตัวเองไปวันๆ เห็นคนทำได้เขาหาย ก็คิดว่าตนจะหายมั่ง ... หลักนี้ ... ใครทำ ใครได้ อย่าหวังเลย หายโดยไม่ต้องทำ ยาก
นักวิทยาศาสตร์ไม่ได้พ่ายแพ้โรค เขาแพ้อำนาจกรรมต่างหาก ที่ไม่สามารถหักด่านนี้ไปได้ แลไม่มีวันทำได้ด้วย เพราะกรรมมันมีอำนาจเหนือ เป็นตัวสร้างมนุษย์ แล้วจะเอาสมองท่กรรมมันสร้าง ไปชนะได้อย่างไร นี่แลเหตุที่ต้องมีศาสนา เพื่อสร้างอำนาจธรรมไปชนะกรรม
